Cijfers

‘Mama?’
‘Ja kind.’
‘Waarom verteld Jeffrey niet gewoon dat hij niet zo’n goed cijfer heeft?’
‘Van wie heb je dat? Zei hij dat zelf tegen jou?’
‘Nee. Ik hoorde het toen ik lekker op mijn kamer aan het spelen was. Ineens was er allemaal geschreeuw bij de buren. De buurman was heel boos. Hij zei dat hij het rapport van school had ontvangen en dat de cijfers van Jeffrey heel anders waren dat dat hij hen had doen geloven. En toen schreeuwde Jeffrey terug dat zij het toch niet begrepen. Dat er wel meer toen doen was dan alleen maar leren voor die stomme toetsen.’
‘Het is niet netjes om iemand af te luisteren.’
‘Weet ik mama, maar ik kon er niets aan doen. Ik hoorde het zo door de muur heen!’ 

‘Wanneer iemand iets niet eerlijk verteld is dat niet zo handig. Weet je waarom dat niet zo handig is?’
‘Even denken hoor, mam. … Ik zou de enige zijn die weet hoe het echt zit. Is dat het?’
‘Ja. En wat kan er dan gebeuren?’
‘Wat bedoelt u?’
‘Jeffrey wist dat hij geen goed cijfer had. Dat vertelde hij niet, toch?’
‘Ja.’
‘Wat gebeurde er toen de buurman het rapport kreeg over de cijfers van Jeffrey?’
‘Hij werd boos!’
‘Waarom zou de buurman daar boos om worden?’
‘Omdat hij dacht dat het allemaal goede cijfers zouden zijn?’
‘Ja, hij verwachtte niet de cijfers die hij daar zag staan.’
‘Als de buurman nou wel wist van die cijfers, waren ze dan ook zo gaan schreeuwen?’
‘Ik denk het niet, schat. Ik denk dat ze dan samen met Jeffrey waren gaan kijken wat er aan de hand was en hem daarmee helpen zodat hij wel goede cijfers gehad zou hebben.’
‘Mama, ik zal u altijd álles vertellen!’
‘Heel goed, kind. Onthoud dat, wanneer het iets moeilijk is om te delen, je altijd god kunt vragen je te helpen in het vertellen.’
‘Dat zal ik doen mama!’